Emancipatie betekent in zijn eenvoudigste vorm ‘vrij’ of ‘vrijgemaakt’. Vaak wordt de term gebruikt wanneer naar de onderdrukking van een bepaalde groep mensen wordt gerefereerd en er acties ondernomen worden om die onderdrukking tegen te gaan. Dit geldt niet alleen voor minderheden, maar ook voor een meerderheidsgroep zoals vrouwen.
Meer lezen
Iedereen weet dat je het doet en toch doe je alsof het niet bestaat. Of je keurt bepaalde zaken af zoals bij stigmatisering het geval is, vaak door nog de tweede klap eraan toe te voegen: degene draagt zelf schuld voor wat hem of haar is overkomen: ‘blaming the victim’, zoals Tine van Regenmortel (2009) het noemt.
Meer lezen
Cliënten ervaren bijna per definitie schaamtegevoelens tijdens het hulpverleningsgesprek, ongeacht of zij gestigmatiseerd worden of niet. Waarom hebben zij hulp nodig? Omdat het hun ontbreekt aan de juiste mogelijkheden. De meeste mensen zullen zich daarom schamen door hun ervaren gebrek aan vaardigheden om hun eigen boontjes te doppen, waar zij zich overigens meestal niet eens van bewust zijn. De sensitieve seksualiteitscounsellor heeft oog voor deze schaamtegevoelens en hoe de cliënten ermee omgaan. Zo is er oog voor welke afweerstrategie zij kiezen (bijvoorbeeld cliënten die hun eigen problemen bagatelliseren) en de mate van acceptatie (je kunt iets niet aanpakken als het er niet is).
Meer lezen
Een algemeen uitgangspunt is dat er twee soorten liefde zijn: verliefd zijn en houden van. Er is ook hersenonderzoek dat aantoont dat deze twee vormen verschillende delen van de hersenen activeren (Aron et al., 2005), overigens ongeacht of het om heteroseksuelen of homoseksuelen gaat (Zeki & Romaya, 2010). Om dit allemaal te kunnen onderzoeken moeten er instrumenten voorhanden zijn die het begrip liefde meten. Een veelgebruikte maat is de zogenoemde triadic love scale, die uitgaat van drie factoren: intimiteit, passie en commitment, waarbij onderzoek aantoont dat deze zelfde drie factoren ook opgaan voor LGBT- (lesbienne, gay, biseksueel en transgender) mensen (Bauermeister et al., 2011).
Meer lezen
Een begrip dat verband houdt met de psychische basisbehoefte naar verbinding is hechting. Maar wat wordt daar precies mee bedoeld? Om in algemene zin te beginnen: je hecht aan iets. Dat waar je je aan hecht, is waardevol en belangrijk, iets wat je een gemis zou opleveren als het zou ontbreken. Je aan iets hechten betekent dus dat het zowel belangrijk is voor je als dat het jou positieve gevoelens oplevert. Wanneer er over een verlies of verlieservaring wordt gesproken, dan wordt specifiek bedoeld dat iets waaraan je gehecht bent, verloren is gegaan. Hechting is dus de band die gecreëerd wordt tussen jou en iets wat voor jou waardevol en belangrijk is.
Meer lezen
Het lijkt misschien raar om het onderwerp voeding aan te kaarten bij intimiteits- en seksualiteitsproblemen. Toch is dat helemaal zo vreemd niet. Als je bijvoorbeeld denkt aan transmitterstofjes en hormonen, ontkom je er niet aan om je af te vragen waar al die leuke stofjes vandaan komen. Je weet dat en waar ze gemaakt worden, maar van wat? Zonder de juiste voedingsstoffen die via je spijsverteringskanaal het lichaam binnenkomen, kunnen er allerhande dingen verkeerd gaan in de aanmaak en werking van neurotransmitters en hormonen, en al helemaal in de andere organen en lichamelijke processen. Om bijvoorbeeld bij de man te beginnen: hoe gaat hij een erectie krijgen als zijn bloedvatenstelsel niet in staat is om voldoende bloed naar de penis te sturen?
Meer lezen
Een van de basis psychische behoeften van de mens is de behoefte aan verbinding – en daar speelt oxytocine (het knuffelhormoon) een belangrijke rol in. Wanneer mensen elkaar benaderen door middel van oogcontact of aanraking, komt oxytocine vrij. Het wordt tijdens sociale interactie en seksuele activiteit vrij gemaakt uit de hypothalamus en wordt vervolgens opgevangen in het emotionele centrum van de hersenen, het limbisch systeem.
Meer lezen
Het oude denken ging uit van de seksuele drifttheorie, oftewel: je hebt seks omdat je (van nature) zin hebt. Het onderzoek van Masters en Johnson en hun opvolgers geeft een tegenovergesteld beeld: prikkels uit de omgeving brengen de seksuele respons op gang, oftewel, je hebt zin omdat je met seks bezig bent.
Meer lezen
Tussen de geslachtsdelen en het brein ligt een soort ‘neurologische snelweg’, de ruggengraat. Deze vormt samen met het brein het centraal zenuwstelsel, dat op twee manieren seksuele ervaringen regelt: de ruggengraat zorgt voor de juiste reflexen, zoals een stijve penis en vochtige vagina. Het brein reguleert alle prettige gevoelens.
Meer lezen
Bij de fysieke kant van seks denken de meeste mensen als eerste aan de geslachtsorganen en de functies ervan. Als je opgewonden bent of een orgasme hebt, dan voel je dat vooral tussen je benen. De geslachtsdelen zijn immers het centrum van je seksuele gevoelens. Of ligt het wat gecompliceerder? Uit onderzoek (Georgiadis, 2015) blijkt dat het echte middelpunt van seksueel genot veel hoger ligt: in het brein. Er zijn mensen die door training een orgasme kunnen opwekken door alleen te denken aan seks (Komisaruk et al., 2004), zelfs met een verlamming vanwege een dwarslaesie. Omdat seksualiteit en genot een belangrijk onderdeel uitmaakt van de mens, proberen onderzoekers steeds meer te weten te komen over de hersenactiviteit tijdens seksuele opwinding.
Meer lezen